Η οστεοαρθρίτιδα στην περιοχή της ωμικής ζώνης δεν είναι τόσο συχνή όσο στο γόνατο και στο ισχίο. Είναι αποτέλεσμα του εκφυλισμού (φθοράς των αρθρικών επιφανειών). Επηρεάζει πιο συχνά άνδρες άνω των 50 ετών. Τα συμπτώματα αναπτύσσονται σιγά σιγά και χαρακτηρίζονται από διάχυτο πόνο, περιορισμό του εύρους κίνησης και δυσκαμψία. Συνήθως η κλινική εκτίμηση από τον ορθοπαιδικό και η απλή ακτινογραφία ώμου είναι αρκετή για τη διάγνωση.
Στα πρώιμα στάδια εφαρμόζεται συντηρητική θεραπεία για τη μείωση του άλγους, διατήρηση της κινητικότητας της άρθρωσης και καθυστέρηση της εξέλιξής της. Λήψη αναλγητικής αγωγής για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, ενδαρθρικές εγχύσεις (κορτιζόνης ή βιολογικών παραγόντων), φυσιοθεραπεία και τροποποίηση των κινήσεων συνήθως αρκούν.
Όταν η συντηρητική προσέγγιση δεν επαρκεί ή υπάρχει προοδευτική επιδείνωση, τότε επιλέγεται η ολική αρθροπλαστική της άρθρωσης για οριστική και μόνιμη αντιμετώπιση της κατάστασης. Η χρήση νέων και ιδιαίτερα ανθεκτικών υλικών για την κατασκευή των εμφυτευμάτων δίνει εξαιρετικά αποτελέσματα και μεγάλη διάρκεια αντοχής.